Woensdag 3 juni 2015

Woensdag 3 juni 2015
Ontwaken net buiten Neos Pirgos
KM38.95656   23.08735   

De maan is aan zijn laatste uurtje bezig als de zon bijna opkomt.  Alweer zo’n mooie balcony view.
Het was een aardige plek hier voor één dag en nacht, maar er moeten vast heel wat beters  te vinden zijn op Evia.  Eerst kopen we bij een super in Neos Pirgos een psomi en dan rijden we weer verder linksom het eiland via de onverharde kustweg waar we afgelopen nacht stonden. Het pad staat niet op de navi’s, maar dan kom je vaak op de mooiste plekjes.

Heel  even rijden we landinwaarts, komen voorbij pension/camping/supermarkt  Lola die zo te zien nog niet helemaal klaar is voor het seizoen, maar waar wel al druk gepoetst en geveegd wordt. Op het campingdeel is iemand het geithoge gras aan het maaien.

Dan gaat de steeds hobbeliger en stoffiger wordende onverharde weg ...

weer richting zee. We komen op een splitsing aan waar ons gevoel ons linksaf stuurt. Langs het water staat een typisch bouwsel van een Griekse wildkampeerder. Maar deze is wel heel apart. Een combinatie van architectuur uit de indianencultuur, eetkamermeubilair uit de Franse revolutie, en kantoormeubilair van Staples/OfficeCentre.

Het erg rommelige strand maakt dat we verder rijden. Iets verder gaan we links de bocht om en komen we op het stuk strand wat we gisteren waarschijnlijk al met de verrekijker bespeurden.

Als eerste ontdekken we een niet te sluiten waterkraan waar een straal uitkomt met een diameter van ongeveer 5 centimeter. Een kraan is een belangrijk iets voor ons ‘vrijstaanders’, dus dat is al een pluspunt.
De dikke waterpijp komt uit de grond in een soort van picknickplek, met wat stenen tafels, een paar oleanders en een bordje met de tekst dat je zuinig moet zijn op de natuur. Mooi, dat laatste moeten de Grieken maar eens goed in de oren knopen.

We rijden het pad af wat langs 3 strandtenten gaat, die er allemaal hartstikke nieuw uitzien. Hoewel voor de meeste horeca het seizoen nog niet echt begonnen is, staan de bedden hier al keurig netjes opgesteld, dus hier zijn ze waarschijnlijk wel al gestart. Bij de laatste strandtent in de rij wordt nog wel druk getimmerd aan de kantina.

We rijden terug naar de eerste want daar lijkt ons de beste en rustigste plek om eventueel meerdere dagen te gaan bivakkeren. Het op enige afstand van de kantina geparkeerde blauwe afgeschreven Ford-busje waar de uitlaat uit één van de achterlichten komt zal later de huisvesting van het aggregaat blijken te zijn.

Aan de rand van het beachvolleybalveld friemelen we onze bus wat heen en weer totdat we een mooi plekje hebben met 2 boten in de voortuin. We staan vrij schuin maar met de oprijblokken komen we precies waterpas. We twijfelen wel even of we de boten in onze voortuin willen hebben maar aan de andere kant kunnen we zo wel lekker beschut en privé zonnen.
De luifel uit en eerst maar eens ontbijten met het net gekochte brood. 

Moet een paar dagen uit te houden zijn

We hebben het idee dat we hier wel een aantal dagen gaan staan. Het zwemwater is ontzettend helder maar bij de eerste plons schrik ik nog wel van de echte voorseizoentemperatuur. Monique komt bij de eerste poging niet verder dan kniehoogte.

Heerlijk, een paar echte stranddagen in het vooruitzicht. 

Tegen twaalven verschijnt er bij  ‘onze’ strandtent iemand die de gloednieuwe uitziende kantina opent, de krukken buiten zet en na deze gedane arbeid op een  stoeltje onder een parasol aan een frappé gaat zitten lurken. Yeah, that’s life man!

Zelf maar wat te eten gemaakt

Wat later arriveren inderdaad wat strandgasten op deze plek, die toch redelijk afgelegen lijkt te liggen, en met chillmuziek op de achtergrond wordt het echt relaxen. Morgen gaan we er ook maar eens buurten. Nu chillen we op ons eigen tijdelijke plekje.

Tegen achten sluit de strandtent en genieten we alleen verder van de prachtige avond met de zoveelste zonsondergang achter de bergen van Greece.

Truste

Woensdag 3 juni 2015
Overnachten bij Orei
KM
38.97840   23.09220

overnachting vandaag

route vandaag