Woensdag 20 mei 2015

Woensdag 20 mei 2015
Ontwaken op de boot tussen Venetie en IgoumenitsaKM 42732

'Zo'n relaxte reis hebben we nog nooit gehad’, herhaalt Monique maar weer eens bij het ontwaken.

Relaxen doen we ook de rest van de dag. Zo af en toe eens de zee bekijken vanaf ons eigen stukje dek en voor de rest luieren we maar wat aan.

Rond 17:00 uur kunnen we in Igoumenitsa van de boot af. Ons doel is Drepano Beach ongeveer 10 minuten rijden vanaf de haven. Een strand net buiten de stad waar we al vaker een aantal dagen heerlijk hebben gestaan . De campers kunnen tot vlakbij de zee staan onder bomen die wat beschutting geven tegen de zon. Het was nooit een probleem om er 'vrij'  te staan en te overnachten maar we hebben wel op het camperforum(.nl) gelezen dat er sinds vorig jaar camperaars weggestuurd worden door de politie. We snappen wel waarom: sinds vorig jaar is de camping die een paar honderd meter verderop ligt weer geopend nadat die al jaren gesloten was.

Wij willen echter helemaal ...
niet op een camping als het anders kan. Camping Fusina bij Venetië was even heel praktisch maar in Griekenland kun je bijna overal vrij staan. Zo'n groot land met verhoudingsgewijs zo weinig inwoners en een ontzettend lange kustlijn, daar is bijna altijd wel een rustig plekje voor jezelf te vinden. En anders wel bij de een of andere taverne die allang blij is met de klandizie en je graag een overnachtingsplek aanbiedt. Vaak op de mooiste locaties

Daarnaast zijn we ook helemaal niet afhankelijk van de voorzieningen van een camping. We hebben via een zonnepaneel onze eigen energielevering, water kunnen we bijna overal wel pakken en opslaan in onze 100 liter tank, en douche en toilet hebben we ook aan boord.

Maar ieder zijn ding, en er zijn ook camperaars die zich prettiger (veiliger) voelen op een camping, hoewel we ook wel verhalen kennen van inbraken in campers caravans op een camping.

Bekend terrein voor ons:Igoumenitsa

Afijn, op naar Drepano Beach dus. Eerst maar eens diesel tanken. We hebben voorgenomen om de tank minstens half vol te houden, want je weet maar nooit wat er gaat gebeuren in Griekenland nu het land steeds onstabieler lijkt te gaan worden.

De eerste pomp belooft al weinig goeds: 'I'm sorry, no diesel. Maybe in a few hours. Or come back tomorrow'....

Gelukkig heeft de volgende pomp in ieder geval genoeg om onze tank van 120 liter vol te gooien. Daar kunnen we voorlopig een goeie 1000 kilometer meer rijden.

De eerste kudde geiten ook alweer
te pakken binnen 5 minuten

Even later zijn we op het voor ons zo bekende strand. Er staan nog en stuk of vijf campers. We vinden een mooi plekje tussen een paar bomen. Eerst zwemmen!! Zo gauw ik de Griekse zee zie moet ik erin.
Daarna douchen onder de koude stranddouche op het strand. Hoewel, koud...; meestal komt de watertoevoer naar de douches op het strand ‘ergens’ vandaan via een zwarte rubberen slang die soms honderden meters over het strand ligt. En als die in de volle zon ligt en er heeft het laatste half uur niemand meer gedoucht dan moet je nog oppassen dat je je niet verbrandt ook.

Na de opfrisbeurt Monique maakt een lekkere salade met feta en ga ik wat schrijven voor de blog.
Terwijl we zo zitten overkomt ons allebei tegelijk een soort van thuisgevoel. We merken dat we dit vorig jaar hebben gemist. De geur, het geluid van de zee, het strand, de bergen op de achtergrond, en gek genoeg het rommelige en op het eerste gezicht zo chaotische van Griekenland. En het vooruitzicht van een maand rondtrekken met zijn tweetjes natuurlijk.

Vanaf ons strand zien we onze boot
verder varen naar Patras

Deze hele fijne beleving zal echter niet zo heel lang duren want tegen achten verschijnt de politie  op het strand met zelfs het blauwe zwaailicht aan. De een na de andere camper gaat hij af om al laatste bij ons te eindigen. Ze kijken eerst eens goed rondom onze camper en kunnen ons in tegenstelling tot de andere camperaars niet op echt camping-gedrag betrappen. Wat wil zeggen dat we geen luifel uithebben, geen stoelen of tafels buiten, maar puur alleen de bus op het strand hebben staan. Gewoon geparkeerd dus. En dat mag in principe.

Nadat hij het vanuit zijn auto even goed beschouwd heeft komt één van de agenten naar onze zijdeur en vertelt ons heel vriendelijk dat we officieel niet mogen kamperen hier. Meteen zegt hij ook dat we er zo eigenlijk prima bij staan. ‘It is not camping what you do’. Hij weet ook niet zo goed wat hij er mee aan moet. We zien er ook niet zo uit als een 'echte' camper met onze zwarte bus. Toch adviseert hij ons om of naar de camping te gaan of iets anders te zoeken. Als Monique vraagt 'wat als we zo blijven staan?', dan zegt hij bijna verontschuldigend dat hij ons in ieder geval heeft gewaarschuwd.

Na nog een half uur twijfelen gaan we toch maar naar Igoumenitsa om het risico op een bekeuring te vermijden. Daar vinden we best aardige plek op een parkeerplaats in het centrum aan een klein haventje.

Gegeten hebben we al dus in principe zijn we klaar voor de nacht. Met de schuifdeur open en de blik op de zee en wat vissers vermaken we ons met wat gelees en geschrijf en maken ons op voor de nacht terwijl de drukte van de stad langzaam wegebt.

Een prima plek eigenlijk, misschien morgen wel weer want we willen in ieder geval overdag weer naar de beach.

Truste

Woensdag 20 mei
Overnachten langs een knus muurtje op een P aan de zee tussen de haven en een haventje en tegenover de kerk in Igoumenitsa. Griekenland.
KM
39.50495  20.26263

   

route gisteren & vandaag