Zondag 17 mei 2015
Ontwaken bij liftstation Airolo, Andermatt
KM
N E
Ontwaken bij liftstation Airolo, Andermatt
KM
N E
We hebben uitstekend geslapen. Wat we ook wel nodig hadden, want het was een drukke periode voorafgaand aan deze vakantie. Naast dat we met onze banen druk zijn, hebben we ook nog de benedenverdieping van onze woning grondig aangepakt, inclusief het zetten van een veranda. En dus waren we wel toe aan deze
vakantie.
Omdat we gisteren zo vlot door konden rijden hebben we vandaag alle tijd voor het zondags ontbijt wat bestaat uit het restant van de gisteren belegde broodjes en nu vers gekookte eitjes. Het is prachtig weer en de omgeving is al even prachtig. We staan geflankeerd door groene alpenweides met daarin paardenbloemen van bijna nepgeel, omringd door besneeuwde bergtoppen, en het geluid van tientallen koeienbellen en Zwitserse kerkklokken, waarvan je nooit in de verste verten de herkomst kunt ontdekken.
Omdat we gisteren zo vlot door konden rijden hebben we vandaag alle tijd voor het zondags ontbijt wat bestaat uit het restant van de gisteren belegde broodjes en nu vers gekookte eitjes. Het is prachtig weer en de omgeving is al even prachtig. We staan geflankeerd door groene alpenweides met daarin paardenbloemen van bijna nepgeel, omringd door besneeuwde bergtoppen, en het geluid van tientallen koeienbellen en Zwitserse kerkklokken, waarvan je nooit in de verste verten de herkomst kunt ontdekken.
Maar als dan ...
op onze P enkele auto's met trailers arriveren die een aantal koeien blijken te bevatten komt het gebel ineens heel dichtbij.
op onze P enkele auto's met trailers arriveren die een aantal koeien blijken te bevatten komt het gebel ineens heel dichtbij.
Zo te zien mogen de dieren vandaag voor het eerst de alpenwei in. Misschien wel de allereerste alpenweide ervaring van hun koeienleven. Wat een feest! Je ziet dat ze lol hebben. Ik zou bijna zelf zo'n bel om mijn nek hangen en de wei in rennen.
Als ik dicht bij de afrastering wat foto's maak van die dieren komt blooming Sheila dolenthousiast op me afgerend en kijkt me met haar trouwe ogen zo intens aan dat ik nog net geen vlinders in de buik krijg.
Tegen elf uur doet het ons bijna zeer om deze mooie plek te
verlaten, maar we willen voor zes uur arriveren op camping Fusina die tegenover
Venetië ligt.
|
De reis vlot vandaag al net zo goed als gisteren en we nemen
geregeld even de tijd voor een korte pauze. Al vrij snel wordt de temperatuur
zo hoog dat we voor het eerst sinds lange tijd de korte broek aan willen
treken.
Vorig jaar hadden onze lijven - mede als gevolg van onze
Schotland-vakantie - weinig rechtstreekse zonnestraling ontvangen, en vooral de
benen van Monique lijken van een bijna transparant soort wit. Ze zou er zomaar
mee in een minderheidsgroep terecht kunnen komen.
Maar ja, je moet ergens beginnen. Ik waag me er ook maar aan
maar kom vooral voor het dilemma welke van de tien meegenomen korte broeken aan
te trekken. Die met de te korte pijpen, die met de te lange pijpen, die met de
wijde pijpen, die met de smalle pijpen, of die met de pijpen waarvan ik niet
weet of ze te kort of te lang of te wijd of te smal zijn. Want ik weet het echt
niet meer met de korte-broeken-mode dit jaar. Oh ja, de te lange pijpen kun je
geloof ik dan weer oprollen, maar of ik dat mijn 58 jaar nog kan (mag) hebben
weet ik eigenlijk niet. De meest ideale korte vakantiebroek vind ik die met een
camouflageprint. Daar kun je de hele vakantie allerlei exotische maaltijden en
drankjes op knoeien, onder en aan de camper sleutelen, door de modder kruipen,
sex in hebben, en dan nog ziet hij er na vijf weken uit alsof het zo hoort.
Afjn, ik kies nu maar voor een legergroene bermuda. Da's
zo'n ding tot net boven de knie. What the fuck trouwens, ik zit er alleen maar
mee in de camper.
Net zoals bij het passeren van de Duits-Zwitserse grens
zetten we ook bij de Zwitsers-Italiaanse grens de navi's, tablets, camera's en
de op het dashboard en in de zon geplaatste mini-tomatenplantjes voor de
zekerheid maar even uit het zicht.
Want Nederlanders en groene plantjes op het dashboard is
natuurlijk vragen om speurhonden, mechanische snuffelaars én een compleet
uitruimen van de camper.
Het gaat echter goed en we rijden ongeschonden Italië
binnen. Het is hier zowaar nog rustiger op de weg dan in Zwitserland.
Onderbroken door een paar korte stops bereiken we goed 17:00 uur camping Fusina.
Normaliter vindt je ons niet op campings maar deze camping is een prima
uitvalsbasis om Venetië te bezoeken, en de camper voor 2 nachten en 1 dag te
parken. Vanaf de camping is het slechts 100 meter lopen naar de watertaxi voor Venetië.
En daarbij schijnen de pizza's in het campingrestaurant ook nog meer dan voortreffelijk te zijn.
En daarbij schijnen de pizza's in het campingrestaurant ook nog meer dan voortreffelijk te zijn.
We melden ons bij de receptie, krijgen te horen dat we 33 euro per nacht moeten betalen inclusief stroom en douches, en dat we onze bus overal mogen neerzetten. Voor de volledigheid meld ik dat Wi-Fi niet inclusief is maar 5 euro per dag, wat we niet meer van deze tijd vinden. We vinden een leuk plekje bijna aan het water, sluiten de stroom aan, nemen een neut en hebben zo'n zin in de pizza's dat we dat eerst gaan doen en daarna pas douchen.
De pizza's zijn zoals altijd in Italië voorzien van een hele
dunne krokante bodem, meer dan ruim belegd en ook zoals altijd geserveerd op
een veel te klein bord. Of de pizza's zijn te groot, dat kan het ook zijn.
Teruglopend naar onze bus zien we dat de camping voor de
helft bezet lijkt te zijn door Nederlanders. Waarschijnlijk komen die ook
allemaal voor Venetië.
Na het douchen en nog een neut is het goed slapen. Morgen
naar de stad der romantiek.
Truste
Zondag 17 mei 2015
Overnachten op camping Fusina, t.o. Venetie
KM
45.42075 12.25302
Overnachting vandaag
Overnachten op camping Fusina, t.o. Venetie
KM
45.42075 12.25302
Overnachting vandaag
route vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten