Woensdag 17 juni 2015
Ontwaken in Valimitika
KM
38.23483 22.14127
Ontwaken in Valimitika
KM
38.23483 22.14127
Een inmiddels aardig bejaard echtpaar dat hier in het dorp woont, en die we tijdens onze eerste Griekenland-met-de-camper-reis (ongeveer negen jaar geleden) tijdens een verkennende wandeling door het dorp hebben ontmoet. Sindsdien bezoeken we ze elk jaar, ofwel aan het begin van onze rondreis dan wel aan het einde, zoals nu.
Ze wonen niet al te ver van de plek waar we nu met onze camper staan, maar we gaan toch maar op de fiets. Bij de lokale super waar we langs komen vragen we of we ‘lokale’ olijfolie kunnen bestellen. De uitbater van de winkel kent echter helaas nog evenveel Engels als ...
Zo te zien loopt de winkel op zijn laatste benen. Het assortiment was al nooit zo groot, nu staan er nog slechts enkele stalen rekken met de laatste restanten.
Als we toch nog proberen om een gesprek met de man te voeren komt er zowaar nog wat meer Engels uit: ‘Close’. Gevolgd door ‘Merkel’. De naam van de Duitse bondskanselier hoort ondertussen net zo bij de Griekse taal als ‘Ochi’ en ‘Nè’. Of hij moet sluiten vanwege de invloed van Merkel willen we ons niet over uit laten, aan zijn vriendelijkheid heeft het in ieder geval niet gelegen.
Ook nu. Als hij eindelijk begrijpt dat we graag lokale olie zouden willen meenemen, roept hij een net vertrekkende Griekse klant terug die gelukkig wat meer Engels spreekt. Die begrijpt wat we willen, en laat zij nou toevallig zelf net wat olijfolie produceren!
Ze neemt wat flessen mineraalwater mee uit de winkel met de boodschap dat we morgen de flessen gevuld met olijfolie kunnen ophalen.
‘Efcharisto poli’, ofwel ‘keibedankt’.
Dan op naar onze kennissen Addelica en Athanasios (mijnheer
en mevrouw) Anagnostopoulos. Een hele mond vol ja. Athanasios
hebben we in de loop der jaren maar afgekort tot ‘Azza’.
We vragen ons elk jaar weer af: ‘zouden ze er nog zijn?’, want het zijn toch mensen op leeftijd (91 en 86). Vandaar nemen we van te voren altijd maar even poolshoogte via de mail met hun schoondochter of kleinzoon; gelukkig zijn A&A nog OK, op wat kleine kwaaltjes na.
We vragen ons elk jaar weer af: ‘zouden ze er nog zijn?’, want het zijn toch mensen op leeftijd (91 en 86). Vandaar nemen we van te voren altijd maar even poolshoogte via de mail met hun schoondochter of kleinzoon; gelukkig zijn A&A nog OK, op wat kleine kwaaltjes na.
De ontvangst is weer even hartelijk als altijd. Na
het huggen komt volgens ander goed gebruik al vrij snel de ouzo en de tsipouro
op tafel, geserveerd met een bordje met tomaat en feta.. En de dag is nog maar net
begonnen...
Wat later komt voegt kleinzoon Thanos zich bij ons en nog even later zoon Yannos, die ons vertelt dat zijn vrouw Nina de lunch aan het voorbereiden is. De ervaring met de lunch van de vorige keer doet ons nu al het kwijl in de mond lopen.
Wat later komt voegt kleinzoon Thanos zich bij ons en nog even later zoon Yannos, die ons vertelt dat zijn vrouw Nina de lunch aan het voorbereiden is. De ervaring met de lunch van de vorige keer doet ons nu al het kwijl in de mond lopen.
|
|
|
Even een korte blik in de familie:
Athanasios & Addelica is het bejaarde echtpaar wat we al een jaar of negen kennen.
Dan zijn er hun zoon Yannos met zijn vrouw Nina. En die hebben weer een zoon Thanos en een dochter Dimitra.
Yannos, Nina en Thannos wonen in een huis 100 meter verderop. Dimitra woonde daar ook maar sinds een half jaartje woont ze samen in een appartementje een paar minuten hier vandaan.
Athanasios en Addelica hebben nog meer kinderen maar die hebben we nooit ontmoet.
Eenmaal aan de drank delen we wat typisch Hollandse lekkernijen uit die we hebben meegebracht: advocaat met slagroom, boerenjongens en drop. De boerenjongens en de drop worden meteen aangesproken door Yannos die de smaaksensatie van de combinatie van beide artikelen zeer lijkt te waarderen.
We hebben het zelf niet geprobeerd maar ik denk dat ik voor de drop toch maar een apart dropmoment zou houden en voor de boerenjongens een boerenjongensmoment.
Athanasios & Addelica is het bejaarde echtpaar wat we al een jaar of negen kennen.
Dan zijn er hun zoon Yannos met zijn vrouw Nina. En die hebben weer een zoon Thanos en een dochter Dimitra.
Yannos, Nina en Thannos wonen in een huis 100 meter verderop. Dimitra woonde daar ook maar sinds een half jaartje woont ze samen in een appartementje een paar minuten hier vandaan.
Athanasios en Addelica hebben nog meer kinderen maar die hebben we nooit ontmoet.
Eenmaal aan de drank delen we wat typisch Hollandse lekkernijen uit die we hebben meegebracht: advocaat met slagroom, boerenjongens en drop. De boerenjongens en de drop worden meteen aangesproken door Yannos die de smaaksensatie van de combinatie van beide artikelen zeer lijkt te waarderen.
We hebben het zelf niet geprobeerd maar ik denk dat ik voor de drop toch maar een apart dropmoment zou houden en voor de boerenjongens een boerenjongensmoment.
Nina en Dimitra arriveren nu ook ook, met het een en
ander aan voorbereide spijzen.
Zo gaat dat hier elke dag: Nina kookt in haar eigen huis, en dan gaat ze, met Yannos en Thannos en het eten naar Azza en Addelica om daar met de hele familie gezamenlijk te eten. Mooi toch?
Terwijl Monique binnen Nina en Dimitra helpt en zo te horen gezellig aan het kletsen is, praat ik buiten met Yannos en Thanos vooral over muziek; Jazz, de oorsprong van Jazz, hoe traditionele muziek van landen elkaar beïnvloeden, enzovoorts. En met wat raki en ouzo praat dat heel lekker moet ik zeggen.
Sowieso is het een hele ontspannen en hartelijke sfeer. We zullen later nog regelmatig tegen elkaar zeggen ‘wat voelden we ons welkom’. En zo te zien, te horen en te voelen heeft iedereen het erg naar de zin.
Nog veel meer naar de zin hebben we het eenmaal gezeten aan het maagstrelende Griekse-Goden-Maal wat Nina heeft bereid. Wat kan zij koken! Absoluut het culinaire hoogtepunt van de vakantie. En bijna alles bereid met groenten en fruit uit eigen tuin. Behalve de Keftédes - Griekse gehaktballetjes - want die groeien hier ook niet aan boom, struik of in de grond.
Zo gaat dat hier elke dag: Nina kookt in haar eigen huis, en dan gaat ze, met Yannos en Thannos en het eten naar Azza en Addelica om daar met de hele familie gezamenlijk te eten. Mooi toch?
|
|
|
|
|
|
Terwijl Monique binnen Nina en Dimitra helpt en zo te horen gezellig aan het kletsen is, praat ik buiten met Yannos en Thanos vooral over muziek; Jazz, de oorsprong van Jazz, hoe traditionele muziek van landen elkaar beïnvloeden, enzovoorts. En met wat raki en ouzo praat dat heel lekker moet ik zeggen.
Sowieso is het een hele ontspannen en hartelijke sfeer. We zullen later nog regelmatig tegen elkaar zeggen ‘wat voelden we ons welkom’. En zo te zien, te horen en te voelen heeft iedereen het erg naar de zin.
Nog veel meer naar de zin hebben we het eenmaal gezeten aan het maagstrelende Griekse-Goden-Maal wat Nina heeft bereid. Wat kan zij koken! Absoluut het culinaire hoogtepunt van de vakantie. En bijna alles bereid met groenten en fruit uit eigen tuin. Behalve de Keftédes - Griekse gehaktballetjes - want die groeien hier ook niet aan boom, struik of in de grond.
|
|
Na al deze heerlijk- en hartelijkheid nemen we tegen
een uur of drie afscheid van allen met de belofte dat we volgend jaar weer
komen. En dat we morgen nog even snel gedag zeggen voordat we naar Patras
rijden.
Het fietsen naar onze bus lukt nog vrij aardig met
al die raki en ouzo in de aderen.
Bij de taverne en vooral aan het kleine kiezelstrand is het goed druk. Onze bus staat ingebouwd maar Monique vind ernaast toch nog een plekje voor de luie stoel, terwijl ik binnen wat foto’s ga uitzoeken.
Bij de taverne en vooral aan het kleine kiezelstrand is het goed druk. Onze bus staat ingebouwd maar Monique vind ernaast toch nog een plekje voor de luie stoel, terwijl ik binnen wat foto’s ga uitzoeken.
Zo smelt de hete middag geleidelijk samen met de
zwoele avond. We drinken nog een flesje wijn en eten wat brood met die
heerlijke tzaziki in de taverne Touristiko Valimitika, en genieten later op ons bed tot enkele uren
na middernacht nog van ingetogen Griekse muziek waarvan we morgen maar eens de
uitvoerenden te weten moeten zien te komen.
Het was weer een bijzondere dag.
|
|
Woensdag 17 juni 2015
Overnachten in Valimitika
KM
38.23483 22.14127
Overnachten in Valimitika
KM
38.23483 22.14127
Geen opmerkingen:
Een reactie posten