http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

zaterdag 20 juni 2015

Zaterdag 20 juni 2015

Zaterdag 20  juni 2015
Ontwaken op de Gotthard Pas, Zwitserland
KM 44976
46.55710  8.56684

Het is mistig, het waait hard, regen en sneeuw wisselen elkaar af, en het is 2 graden; hoe snel kun je het Griekse weer vergeten.
Een drukte van belang is het bij het restaurant / museum hierboven op de Gotthardpas. Het blijkt het startpunt van een wielerwedstrijd met individuele ritten te zijn.  Geen pretje denken we,  met dit weer de Gotthardpas af. En - naar later zal blijken - o.a. de Furkapas omhoog.
We nemen de tijd voor het ontbijt want ons einddoel voor vandaag is Sprendlingen in Duitsland, ‘slechts’ 500 kilometer rijden.
Toch zit ik niet echt rustig aan ...
mijn gekookt eitje als ik het weer alleen maar slechter zie worden.

Rond 10:30 verlaten we deze plek, wat nog niet gemakkelijk gaat met al die wielrenners en hun begeleiding.
We moeten via de Gotthardstrasse door het plaatsje Andermatt om voorbij de Gotthardtunnel weer op de E35 te komen.
En dan blijkt iemand het zo geweldig gepland te hebben om tijdens dit grote wielerevenement, wat onderdeel is van de Ronde van Zwitserland, deze afrit afgesloten te hebben ivm met wegwerkzaamheden.  Dat noemen ze nou Zwitserse precisie.
Daar staan we dan. Mijn eerste gedachte is terug de Gotthard op, aan de andere (Italiaanse) kant er weer af, en dan maar door de tunnel. Wat me tegenhoudt is de reële kans dat er een flinke file voor de tunnel staat.

Op een P bij het station van Andermatt laten we ons informeren door enkel touringcarchauffeurs. Die zullen het wel weten. Hun advies is de Furkapas over, en vervolgens de Grimselpas. Dat moet te doen zijn met onze bus.
Een niet echt fijn begin van wat eigenlijk een kort relaxed tochtje van 500 kilometer zou worden. Op het eerste stuk vlakke weg komen we al veel wielrenners voorbij. Sommigen gevolgd door hun begeleiders/coaches in auto’s. Ineens gaat het de Furkapas omhoog, die een stuk smaller is dan de (nieuwe) Gotthardpas. En dan krijgen we na een minuut of tien slingeren, inhouden en aan de kant gaan voor tegenliggers, én her en der wielrenners inhalend,  al heel snel het gevoel dat het niet zo’n goed idee is van de touringcarchauffeurs om tijdens een belangrijke wielerwedstrijd, én op een weekenddag, én met het gegeven dat het sowieso drukker is dan anders ivm een wegafsluiting, met een iets wat grotere en zwaardere auto dan gemiddeld de Furkapass te berijden.
Nog kriebeliger word als ik zie dat - uiteraard mede door de met-de-neus-omhoog-stand van onze bus - de brandstofmeterwijzer snel aan het zakken gaat. En het eerste de beste brandstofstation is pas bovenaan de Furkapas. Als die al open is….

Heel snel gaan er allerlei gedachtes en berekeningen door onze hoofden. Het resultaat van de berekening (voor een deel ook wel een gok) is dat we besluiten om te draaien, te tanken in Andermatt, de Gotthard weer omhoog, aan de andere kant eraf, en dan toch maar door de tunnel verder. Mét het risico op een file.
Juist, terug naar de allereerste gedachte dus.
Helaas maak ik bij het omdraaien op de Furkapas een inschattingsfout. Het moet snel gebeuren ivm met het verkeer en / of de wielrenners, en daarbij rijd ik net iets te ver achteruit in de berm.
Ik denk in eerste instantie dat het alleen de trekhaak is, maar bij het tankstation in Andermatt aangekomen zie ik dat ik toch ook het hoekstuk van de achterbumper een tik heb gegeven.
Voor de allereerste keer in mijn leven een aanrijding!! Weliswaar met een Zwitserse berm, maar toch.
Was ik al chagrijnig van al het geouwehoer tot zover, nu ben ik echt schijtchagrijnig.  

Dan weer de Gotthard op en af, en vervolgens de Gotthardtunnel die we gelukkig zonder file in kunnen.
Tjongejongejonge, een paar uren naar de kloten, plus mijn rechtsachterbumperhoek.
Dan is het natuurlijk zoals gewoonlijk ook nog gruwelijk slecht weer in Zwitserland. Achter elke tunnel lijkt het harder te regenen. Nee, ‘na regen komt zonneschijn’ en ‘aan het einde van de tunnel schijnt het licht’ zijn niet in Zwitserland bedacht.
In Duitsland wordt het gelukkig iets beter, maar daar hebben we dan weer het een en ander aan ‘Staus’ te verwerken. 

We willen - zoals wel vaker - overnachten in Sprendlingen bij de camperplaats van de camperfabriek Eura-Mobil
En traditiegetrouw hebben we dan ook zin in een Schnitzel met frites, plus een grote pot bier!
Daar zijn we ook wel aan toe want ik vond het een zware dag, zeker met de zware rit van gisteren ook nog in het lijf.
19:30 komen we aan in Sprendlingen. Even opfrissen en dan snel het dorp in om te zien of er nog wat geopend is, want zo bruisends is Sprendlingen nou ook weer niet. Naar het restaurant van voorgaande keren (Alte Scheune) willen we niet meer. Op zich was daar het eten prima, maar de entourage en zeker de stoffige eigenaar gingen ons tegenstaan.

Sprendlingen ligt midden in een wijngebied, en zo zijn er in de dorpjes hier vele Weingut (e? es? en?). [
https://de.wikipedia.org/wiki/Weingut] 
Kort samengevat een bedrijf waar wijn verbouwd, geproduceerd en verhandeld wordt. En vaak hebben deze bedrijven dan een winkel /eenvoudig restaurant waar een en ander gekocht en geproefd kan worden. De eetkaart is meestal eenvoudig.
We struinen een paar van de zaken af maar het ziet er allemaal niet zo uit. We zien op diverse locaties wat mensen buiten eten in settings bestaande uit plastic tuinstoelen en –tafels van bijna ontelbare verschillende ontwerpen door elkaar heen, en bedekt met evenzovele verschillende kussens en kleedjes die zo te zien nooit door een officiële UV-test zijn gekomen.
Ondertussen zijn we wel een afhaalpizzeria gepasseerd, dus die houden we maar even als reserve.
Uiteindelijk vestigen we de hoop op ‘Weingut Huth’.



Het buitengebeuren ziet er al net zo uit als hiervoor beschreven maar we wagen toch maar de gang naar het interieur.
En dat ziet er zo uit als je in een Duitse Stube kunt verwachten: lange houten tafels geflankeerd door houten banken. Smeedijzeren afscheidingen en lampenkampen all  over the place, en een grote houtkachel (brandend!) midden in de ruimte.
Voor het raam naast onze tafel staan gezellige champignons die in de etalage van een filiaal van Cristine Le Duc niet zouden misstaan.

We hebben er niet echt zin in maar gaan toch maar zitten. We zijn moe, hebben honger en ontzettend zin in een grote pot koud bier.
We steken met onze vrijetijdskleding en bruine koppen duidelijk af tegen de overige gasten en het interieur.  Als je net iets teveel geblowd zou hebben zou je zo maar kunnen denken bij het Volk van Laaf in de Efteling terecht te zijn gekomen. Maar gelukkig is er een hele vlotte in jeans gestoken jonge dame die ons de menukaarten komt brengen.
‘Wir wollen etwas essen, aber erstmals zwei Grosse Bieren bitte!’ Zo, dat ging er vloeiend uit.
‘Aber wir haben kein Bier, wir sind ein Weingut und haben nur Wein’. ……….
Nou, dat kan er nog wel bij vandaag.


We laten ons dan maar adviseren voor een hele grote fles koele wijn. Een liter halfdroge Bacchus van eigen wijngaard, die eigenlijk best wel prima smaakt.
Dan de menukaart. Erg gevarieerd is het niet, maar de jongedame is zo vriendelijk dat we toch maar een keuze maken, en we zeggen ‘Überrasch uns mal!’

Dat doet ze met een eenvoudig maar smaakvol maal met steaks, champignons, uien en heerlijke gebakken aardappelschijfjes.
Blijkbaar zijn we hier toch wel zo bijzonder dat de jongedame ons komt vragen hoe wij in Godsnaam toch wel in Sprendlingen terecht komen?! Sprendlingen, of all places.
We vertellen haar dat we Sprendlingen bijna elk jaar wel als tussenstop gebruiken tijdens ons Griekenlandreizen, en dat we dan altijd overnachten bij de camperplaats van Eura-Mobil, maar dat we nu pas deze hele gezellige Weingut hebben ontdekt ‘mit das gute Essen und der Superwein!’.
Ja, we zijn inmiddels al redelijk tipsy! De koude Bacchus klapt er goed in deze veel te warme ruimte.

Met de belofte dat we volgend jaar weer komen nemen we afscheid en zwieberen we in 20 minuten naar onze camper. Nog een neutje na en een warme douche en dan naar bed.
Het was een zware dag, maar uiteindelijk toch nog met een leuke afsluiter.

Truste

Zaterdag 20  juni 2015
Overnachten in Sprendlingen, Duitsland, Zwitserland
KM 45520
49.86269  7.97615

overnachting vandaag



route vandaag

Geen opmerkingen: