http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

zondag 21 juni 2015

Zondag 21 juni 2015

Zondag 21 juni 2015
Ontwaken in Sprendlingen, Duitsland
KM 45520
49.86269  7.97615

Terwijl Monique de tafel dekt loop ik naar de bijna tegenover gelegen Netto Markt waarvan de broodafdeling op zondagochtend geopend is.
Voorlopig is het de laatste keer dat we in de camper ontbijten. Goed vijf weken zijn we weggeweest. Voor velen is het misschien een straf om vijf weken close met elkaar in zo’n kleine ruimte te leven, maar wij zullen het missen.

Om 11:30 vertrekken we voor ...
de laatste 300 kilometer naar huis. Met net voor de eindbestemming een tussenstop bij Tonnie & Thea, de ouders van Monique.
Die zullen héél blij zijn om ons weer te zien, uiteraard vooral om Monique weer te zien. 

Maar dat geldt ook andersom; In de vakantie hebben we gehoord dat Tonnie gevallen is in de badkamer, en nu veel last heeft van o.a. een gekneusde(?) heup. En aangezien Tonnie niet meer zo piep is (91) en toch al niet zo heel hard meer liep, is Monique terecht heel bezorgd om haar vader. Zeker op die leeftijd kun je zo’n terugslag net niet meer gebruiken.

Ron 15:00 uur rijden we Beuningen binnen.  De dames en Tonnie houden het niet droog tijdens het weerzien. Ik natuurlijk wel ;).
Mijn zus Ria is er ook, en nadat we allemaal weer bijgepraat hebben met koffie en lekkers rijden we het laatste stukje naar huis. Onze tussenwoning, die na vijf weken op 10 vierkante meter geleefd te hebben altijd weer als een riante vrijstaande woning aanvoelt.
Drie verdiepingen, een aparte woonkamer, een aparte keuken, een veranda, drie slaapkamers, een zolder, een aparte douche, en een toilet waar je wél je kont kunt keren. Wat een luxe.
Uitpakken doen we morgen wel. Alleen het belangrijkste, zoals de inhoud van de koelkast en de waardevolle spullen nemen we mee naar binnen.

 

Wat was het weer een mooie reis.
De heenweg via Venetië verliep opvallend relaxed. Venetië zelf was dat niet voor ons, maar wij zijn nou eenmaal geen drukte-mensen.
We hadden in het begin wat pech met het weer, en ook met de camper. Hoewel de pech met de camper ook wel weer een belevenis was. Én bijzonder snel opgelost! Met dank aan de Europeesche Verzekeringen.
Het verblijf in de Tzoumerka was ook bijzonder. We hebben er leuke en gastvrije mensen ontmoet, en de natuur was prachtig. Het Griekenland wat de meeste mensen niet kennen.
De wandeling op de Olympus was ook prachtig. Een aanrader!

Het schiereiland de Pilion was voor ons (althans op dat moment) te toeristisch. Teveel campings geconcentreerd op een klein stuk maakte ons dat al snel duidelijk.
Nu gaan wij zelden naar een camping maar het zegt wel wat over toeristisch.
Van de Pilion zijn we snel naar het eiland Evia overgestoken. We hebben een dag of vier heerlijk en alleen gestaan bij de gezellige strandtent van Vangelis.
Daarna werd het weer helaas iets minder, net zo als de overnachtingsplekken. Eenmaal naar de zuidelijke helft van Evia doorgereden vonden we ons beloofde land.
Een week hebben we het uitgehouden op die prachtige plek op het strand. Als we niet naar huis moesten hadden we er nu nog gestaan. Een bijzondere mooie week met leuke ontmoetingen en een temperatuur die langzaam opliep naar de 40 graden. Wel iets té warm ja.
Daarna naar Valimitika, onze gebruikelijke stop bij de familie Anagnostopoulos. Wat voelden we ons er welkom! En wat hebben we er weer ontzettend lekker gegeten.
Met slecht weer vertrokken we vanuit Patras.  Het was een zware terugtocht dit jaar. De bootreis verliep grotendeels onstuimig, en het rijden verliep ook niet allemaal relaxed. Een groot contrast met de heenreis.

We zijn weer thuis. Blij dat we dit hebben kunnen doen. Dankbaar misschien ook, hoewel ik niet zou weten wie ik ervoor zou moeten bedanken want ik geloof nergens in.  We hebben gewoon ontzettend veel geluk dat we dit kunnen doen. Ok, we hebben er ook voor gewerkt maar we hebben toch zeker een portie geluk dat we gezond zijn en werk hebben, waardoor we dit allemaal kunnen doen.
Het leven lijkt soms een loterij. Alleen doet iedereen verplicht mee. De hoofdprijs is gezondheid.
Voor een deel heb je het zelf in de hand. We weten bijna allemaal wel wat je moet doen of laten. Helaas ontmoet ik elke week weer mensen die écht vette pech hebben en ondanks een gezonde leefstijl veel te vroeg aan hun einde komen. Dat kan ook.

Wel dank aan Monique dat ze dit allemaal met wij wil doen en delen.  Je zult maar met mij vijf weken op 10 vierkante meter moeten leven met mijn nukken en soms wat kronkelende gedachtegangen.
Ach, aan de andere kant: ik ben dan wel weer een goeie chauffeur (afgezien van die bumper dan…) en beschermheer die ook nog eens een keer een lekker stukje vlees en wat piepers kan bakken op een grill op het strand ;).
Al met al was het weer keileuk dit jaar. We hebben veel gelachen en slechts zelden gejankt.

We vinden het leuk dat jullie meegelezen hebben.
Voor vragen en/of opmerkingen mogen jullie ons altijd mailen.
Groeten van Monique en Michel




2 opmerkingen:

Zwerfleeuwen zei

Heel erg leuk verslag weer. Ik heb er super van genoten. Dankzij jouw verslag zijn we dus toch weer een beetje in Griekenland geweest dit jaar. Waar gaat de reis volgend jaar heen? Weer Griekenland?

M2 zei

Hoi Hennie, fijn dat je er plezier aan hebt beleefd.
Volgend jaar? Tja, Monique zei dit jaar op de terugreis al dat het weer Griekenland wordt.
Soms denk ik ook wel eens aan Sardinië, en ik heb ook wel weer eens zin in Noorwegen. Uiteindelijk als puntje bij paaltje komt wordt het meestal toch weer Greece. Goed klimaat, prachtige natuur, deels prachtige en bijna uitgestorven stranden, gastvrije bevolking, smaakvol en betaalbaar buiten de deur eten, zo goed als overal vrij kunnen staan met de camper, en..... afijn je kent het ook wel een beetje.
Als het Greece wordt dan mogelijk de zuidkust van Evia, langs de oostkust van de Peleponnesos naar het zuiden, en misschien naar het eiland Kythira. Of misschien wel een maandjes Kreta.
Eerst maar de winter door.
Groetjes.